Kitabı okurken gerçekten çok etkilendim, duygulandım ,üzüldüm.
Kitabı okumayı herkese tavsiye ederim..
Deniz Gezmiş, bitmeyen bir mücadelenin adıdır.
20 yaşından sonraki 5 yıllık yaşamının yarısı hapiste, yarısı sokaklarda geçti. 25’inde idam sehpasını kendisi devirirken çoktan ölümsüzlüğe ulaşmıştı.
Onu, İstanbul’da Sabahhattin Ali’nin, Bursa’da Nazım Hikmet’in koğuşunda yatırdılar. Bu kadarı yetmedi, 1971’de yakalandıktan sonra bir süre de Kayseri Cezaevinde Celal Bayar’ın yattığı bölüme koydular. İkinci kurtuluş savaşı gerektiğine inanarak bitmeyen bir azimle mücadele eden Deniz’in yaşamı boyunca en çok kullandığı cümlelerden biri şuydu:
“Tam bağımsız Türkiye!”
Kitap puanım ****100
Bu kitabı hiç görmemiştim. İyi ki bloglar ve ğaylaşımlar var.
YanıtlaSilBende Deniz Gezmiş'in abisinin yazdığı kitabı ıkumuştum. Ve sonlara doğru çok ağlamıştım. Annesinin, babasının o mektubu okurken kendimi koymuştum onların yerine.......
Bir bu cesur adamın ideallerine ve mücadele azmine bakıyorsun, bir de yaşıtı gençlerin ellerinden düşürmediği akıllı telefonlara. like, like, like...
YanıtlaSilÖlümden korkmayan adam. Nasıl cesur..
YanıtlaSildeniz geşmişle ilgili iki kitap okudum, biri halit çelenk, diğeri erdal öz. ikisi de iyi tabi. bunu duymadım aklımda olsuun :)
YanıtlaSilGüzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim :)
YanıtlaSil